Προορισμοί που χάνονται, ξεθωριάζουν. Πόλεις ιδιάζουσας σημασίας, που ο καθένας ψάχνει να βρει. Στην απέλπιδα προσπάθεια να θυμηθείς το Παρίσι, ίσως φτάσεις ακόμα και μέχρι τα βάθη της πολιτείας του Τέξας. Εκ των υστέρων όμως θα καταλάβεις.
Αρκούσε απλά να ψάξεις μέσα σου. Εκεί που εντυπώθηκαν όλες οι διαδρομές που σου χάρισε αυτή η πόλη. Κάθε διαδρομή και ένα μικρό αυθύπαρκτο ταξίδι· ταξίδι στο χρόνο, σε παρελθοντικές αναμνήσεις ή σε μελλοντικές σου μνήμες.
Μνήμες, που εκείνη τη στιγμή, ασυναίσθητα εντυπώνονται.
Best Albums 2011 - Blogovision
Previous Entries
05. Timber Timbre - Creep on Creepin' on
06. Snowman - Absence
07. Still Corners - Creatures of an hour
08. Cat's Eyes - Cat's Eyes
09. The Horrors - Skying
10. Active Child - You are all i see
11. Dirty Beaches - Badlands
12. PJ Harvey - Let England Shake
13. King Creosote and Jon Hopkins - Diamond Mine
14. High Places - Original Colors
15. The Kills - Blood Pressures
16. Miles Kane - Colour of the Trap
17. Other Lives - Tamer Animals
18. EMA - Past Life Martyred Saints
19.13 & God - Own Your Ghost
20. Mogwai - Hardcore will never die, but you will
#04 album of 2010
a previous visit...
3 σχόλια:
Συγκλίνουμε σε αρκετές επιλογές μας.
Μένει να δούμε σε ποιούς δώσαμε το χρίσμα της τελικής τριάδας.
μα τί γίνεται;
τώρα μόλις διάβαζα
Το Παρίσι
Ξέρω έναν κύριο παράξενο πολύ
που λόγια πάντ’ αλλόκοτα μιλεί
για το Παρίσι
στην συντροφιά μας όταν έρθει να καθίσει.
Λένε γι’ αυτόν
πως από τα μαθητικά του χρόνια είχεν ορίσει,
μοναδικό
μες στη ζωή του ιδανικό
να πάει στο Παρίσι.
Χρόνια και χρόνια τον μεθούσε
τ’ ονειρεμένο αυτό ταξίδι
που ποθούσε.
Παντού για κείνο συζητούσε·
μες στα όνειρά του αυτό θωρούσε·
τόσο, που ο πόθος του με τον καιρό
του ’γινε μες στην ύπαρξή του ένα στολίδι
λαμπρό.
Να πάει στο Παρίσι...
Για το ταξίδι αυτό τ’ ονειρευτό
σκότωνε φευγαλέες επιθυμίες
και έκανε αιματηρές οικονομίες
για να το πραγματοποιήσει.
Να πάει στο Παρίσι...
Και να,
που κάποια μέρα στα στερνά
το κατορθώνει.
Κι ένα πρωί μέσα στου τρένου ένα βαγόνι
για το Παρίσι μεθυσμένος ξεκινά.
– Μα,
μόλις αντίκρισε μακριά τον πύργο του Άιφελ
ν’ αχνοδιαγράφεται στο φόντο τ’ ουρανού,
φριχτή μια σκέψη εισόρμησε στην κάμαρα
του νου:
«Κι ύστερα; Κι ύστερα τι θα γινόταν;
Πώς θα μπορούσε πια να ζήσει
με δίχως τη λαχτάρα αυτή για το Παρίσι;»
Γιατί ένιωθε τώρα καλά πως όταν
σε λίγο στο Παρίσι θα βρισκόταν
μέσα σ’ ελάχιστο διάστημ’ ασφαλώς,
θα το βαριόταν.
Και τότε;
– Και τότε
πήρε μια τεράστια απόφαση
που ως τώρα δεν ευρέθηκε να του τη συγχωρήσει
κανείς.
Αντίς να προχωρήσει στο Παρίσι
κατέβηκε σ’ ένα προάστιο,
στο Σαιν Ντενίς.
Και το πρωί απ’ την ίδια οδό
ξανάρθε εδώ.
– Και τώρα, σαν και τότε προτού φύγει, πάλι,
με μια λαχτάρα σαν και πριν μεγάλη,
μιλάει και λέει παντού, πως έχει ορίσει
μοναδικό
μες στη ζωή του ιδανικό
ν α π ά ε ι σ τ ο Π α ρ ί σ ι.
ωραία.
καλό απόγευμα
http://www.youtube.com/watch?v=3q1w0rgleKw&noredirect=1
Δημοσίευση σχολίου