And so being young and dipped in folly, I fell in love with melancholy

Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

Danger Mouse & Jack White

Two against one... or maybe two against everyone?





Ο Danger Mouse θέτει νέα πρόκληση στον εαυτό του, προσπαθώντας να αναβιώσει ένα είδος μουσικής, το οποίο ίσως έχει ξεχαστεί μέσα από το πέρασμα του χρόνου. Το πάθος του για ένα spaghetti western soundtrack τον ωθεί να το ηχογραφήσει καθ' ολοκληρία στο "Rome's Forum Studio", μια κατάλληλα διαμορφωμένη πρώην εκκλησία, όπου έχουν ηχογραφήσει καλλιτέχνες για τους οποίους τρέφει ανείπωτο θαυμασμό, όπως οι Ennio Moricone, Piero Umiliani, Bruno Nicolai, Piero Piccioni. Σε αυτό του το νέο πόνημα έχει ως συνοδοιπόρο τον συνθέτη Daniele Luppi.





Δήλωσε ο Danger Mouse για τη συνεργασία του με τον Jack White:
" I played some of the music for Jack White when i was on tour shortly after doing the first session, just to show him what i was doing, because at the time everyone thought i was just a hip-hop guy, or whatever. He liked it, but at the time I wasn't even thinking of using him - you know it's Jack White. But in the end, i thought, he's really into it - why not? He tried in different voices - a high voice, a low voice, and i thought, why don't we leave them all in? There's a bunch of his vocals on Rose With The Broken Neck, and it doesn't always sound like him - sometimes you 're like, is that Jack or not?"


Ενώ ο Daniele Luppi δήλωσε για τη διεργασία δημιουργίας του άλμπουμ:
"There is no rental service for vintage instruments in Rome, so we had to go through personal contacts. We rented a vintage bass from Fabio Pignatelli, bassist for the band Goblin. There is no price for this instrument, so we went with a few bottles of wine and hopped it was the the right thing to do. It was all about going with the flow..."




Υ.Γ.1: Εκτενέστερο δείγμα από την αναμενόμενη δουλειά των Danger Mouse & Daniele Luppi, εδώ.

Υ.Γ.2: Danger Mouse σε συνεργασία με Julian Casablancas, από το εξαιρετικό "Dark Night Of The Soul".
 
Υ.Γ.3: The Strokes, live στο "Radio City Hall"... κάποια στιγμή εμφανίζεται στη σκηνή ο Jack White.

3 σχόλια:

Ιωάννης Moody Λαζάρου είπε...

Δισκάρα μάλλον θα είναι. άντε σε λιγότερο από ένα μήνα στα αυτιά μοαας...

Ανώνυμος είπε...

can't wait ρε

Pretty Visitor είπε...

Η προσμονή είναι αναπόσπαστο τμήμα της τελικής απόλαυσης. Υπομονή λοιπόν...
Αν μη τι άλλο, ο Jack White μας διαβεβαίωσε με τον τρόπο του ότι θα κάνει ό,τι μπορεί για να μας λείψουν οι White Stripes όσο το δυνατόν λιγότερο.