Ηχεί λυπημένο αλλά στο τέλος σου αφήνει μια
γεύση ευτυχίας. Ταιριάζει απόλυτα σε μια
συνηθισμένα μοναχική μέρα του χειμώνα, αλλά
ταυτόχρονα και σε χαρούμενα κυριακάτικα
πρωινά. Μη μπορώντας να εκφράσω τι ακριβώς
μου συμβαίνει κάθε φορά που το ακούω,
πατάω το play για χιλιοστή φορά.
2 σχόλια:
το λατρεύω. Your hand in mine και απόγευμα Κυριακής με τον τελευταίο καφέ του Σαββατοκύριακου προτιμώ εγώ. Διότι αν τους ακούσω Κυριακάτικα πρωινά, θα μείνω κουλουριασμένη στην παπλωματοθάλασσα, κρυμμένη από την επερχόμενη βδομάδα.
Τόσο το καλύτερο!Και για πρωινά και για απογεύματα και για κυριακές και για καθημερινές και παντός καιρού...
Δημοσίευση σχολίου