Οι Interpol σχηματίστηκαν το 1997 και ξαναβάλανε τη μουσική σκηνή της Νέας Υόρκης στην playlist μας, πάντα με την αμέριστη συμπαράσταση των Yeah Yeah Yeahs και των Strokes. Από το πρώτο άκουσμα ο Paul Banks μας υπενθυμίζει ότι δεν υπάρχει παρθενογένεση στην τέχνη.
Με τις πρώτες τους δύο κυκλοφορίες (Turn on the Bright Lights 2002 & Antics 2004) μας έπεισαν για το αγαθό των προθέσεών τους, και μάλιστα σε καιρούς χαλεπούς για την αμερικάνικη παραγωγή τέτοιων ακουσμάτων.
Θελήσαμε να πιστέψουμε ότι το τρίτο τους πόνημα αποτέλεσε μια κακή παρένθεση (Our Love to Admire 2007), καθώς η ομώνυμη τελευταία τους δουλειά (Interpol 2010) αναθέρμανε το ενδιαφέρον μας.
Σίγουρα δεν είναι τυχαίο ότι ως εξώφυλλο επέλεξαν το ίδιο τους το logo να εκρήγνυται προς το μέρος μας∙ αναδομείται. Ίσως κάτι αλλάζει στον ήχο τους (Barricade), ίσως κάποιο από τα κομμάτια κάτι να σας θυμίσει (Succes, Summer well), ίσως οι στίχοι από κάποια κομμάτια να σας προκαλέσουν μια γνώριμη χαρμολύπη (Always Malaise_The Man I Am). Ίσως να θεωρήσετε ότι τα δύο αριστουργήματά τους τα έχουν ήδη κυκλοφορήσει από νωρίς. Ίσως δεν σας ενθουσιάσει. Ίσως προκαλέσει ακόμα και έριδες για το πόσο καλό είναι αυτό τους το πόνημα. Αυτός δεν είναι άλλωστε και ο ρόλος της τέχνης;
Σίγουρα όμως όλες οι αμφιβολίες σας θα καμφθούν όταν ακούσετε το LIGHTS...
Και μετά θα σας στοιχειώσει το video clip. Και αντανακλαστικά, κάθε φορά που θα το ακούτε, το μυαλό σας θα το οπτικοποιεί καρέ-καρέ, σύμφωνα με την κατωτέρω ιεροτελεστία.
All that I feel
cap it away
teach me to grieve and conspire
with my age
Υ.Γ. Πάλευα με τις σκέψεις μου αν σε αυτή την ψηφιακή εποχή είναι πλέον δόκιμο να αναφερόμαστε σε μια καινούρια δουλειά με τον όρο album. Απάντηση δεν έλαβα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου