Ignorance is bliss...?

Εξαιρετικής δυσκολίας το ανωτέρω ερώτημα, από τη στιγμή που εκ συστάσεως του κόσμου, το ανθρώπινο γένος αναζητά τη γνώση, όπως εύστοχα και σημειολογικά αποδόθηκε με τη μορφή ενός μήλου. Όσοι την αποζητούν, θαρρούν ότι θα τους προσφέρει ισχύ έναντι όσων είναι αδαείς, αποκτώντας πλεονέκτημα έναντι αυτών. Και συνειδητά επιλέγουν να αποδεχτούν οιοδήποτε τίμημα. Με ορμή ανοίγουν το κουτί της Πανδώρας, χωρίς να σκέφτονται την μία κατάρα η οποία θα τους ακολουθεί...

Και θα τους ακολουθεί για πάντα, καθώς η γνώση έχει την ιδιότητα να σε στοιχειώνει, να σε βάζει σε μια κατάσταση μη αναστρέψιμη, να σε ορίζει κριτή ακόμα και του ίδιου σου του εαυτού, να σου καταρρίπτει όσα θεωρούσες δεδομένα μέχρι πρότινος. Αποτέλεσμα αυτής της διεργασίας? Επιθυμείς διακαώς να επιστρέψεις στην κατάσταση άγνοιας που βίωνες μέχρι πρότινος. Ίσως γιατί όταν δεν γνώριζες, διακατεχόσουν από αισθήματα ηρεμίας, πραότητας, ασφάλειας, ευτυχίας, τα οποία όμως συνειδητοποιείς ότι χάθηκαν για πάντα.
Και μαζί τους χάθηκε και εκείνη η κατάσταση την οποία βίωνες.



Πλέον φαντάζει ως ένας ακόμα χαμένος Παράδεισος και στη θέση του μένει ένα κενό...



Αυτό ακριβώς προειδοποιεί όσους επιθυμούν τη γνώση ο Thomas Gray το 1742 , στον ακροτελευταίο στίχο του σπαρακτικού ποιήματος "Ode on a Distant Prospect of Eton College".

   " To each his sufferings: all are men,
            Condemn'd alike to groan
        The tender for another's pain,                             
            Th' unfeeling for his own.
Yet, ah! why should they know their fate,
    Since sorrow never comes too late,
      And happiness too swiftly flies?
  Thought would destroy their Paradise.
   No more; where ignorance is bliss,
            'Tis folly to be wise.  "










Αυτό το ίδιο, αιώνιο προφανώς, ερώτημα θέτει και η Emika στο "Double edge"...




"You cut me like a double edge sword

now I've split in the middle tell me which side do you pick?

Somebody told me

All you had to say

Now that Im wiser

Am I better this way?"






Μοιρασμένη, κομμένη, χωρισμένη σε δύο κομμάτια η Emika, ανάμεσα σε Βερολίνο και Λονδίνο, θέτει αναπάντητα ερωτήματα στο άλλο της μισό...






Υ.Γ.1: Και η Ninja Tune δεν σταματά να μας χαρίζει εξαιρετικές δουλειές...
Υ.Γ.2: Εξαιρετικά σκοτεινό το remix από Pinch...