And so being young and dipped in folly, I fell in love with melancholy

Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

Studio Brussel

Σε μια κοινωνία ιδεατή, όλοι οι πολίτες θα μπορούσαν να απολαμβάνουν οτιδήποτε τους ευχαριστεί. Η τέχνη και η προβολή της δεν θα κρινόταν από την εμπορική της απήχηση, αλλά μονάχα από την καλλιτεχνική της αξία. Το Κράτος, ως ανταποδοτικό όφελος για τη δίκαιη φορολόγηση των πολιτών, θα φρόντιζε να παρέχει στους ραδιοφωνικούς σταθμούς όλα εκείνα τα μέσα που απαιτούνται.
Τότε και με δεδομένη την απελευθέρωση από τον δυναστευτικό κερδοσκοπικό χαρακτήρα, το ραδιόφωνο θα μπορούσε να αποδείξει ότι μπορεί να επιβιώσει στη ψηφιακή εποχή, αν μπορέσει να αποστασιοποιηθεί σχετικά από το οικονομικό κέρδος, και αν προσεταιριστεί τα ίδια αυτά τεχνολογικά επιτεύγματα, τα οποία το πληγώνουν, ώστε εν τέλει να αντιδράσει θετικά και όχι μεμψίμοιρα, και να καταφέρει με πρωτότυπο τρόπο να αφομοιώσει όλα τα είδη μουσικής, να διοργανώσει συναυλίες, συνεντεύξεις, ζωντανές εκτελέσεις τραγουδιών στο ίδιο του το στούντιο. ..







Υ.Γ.1: Ιδεατή κοινωνία ίσως να μην είναι η πόλη των Βρυξελλών, αλλά σίγουρα με την ίδρυση του Studio Brussel, δείχνει μια ειλικρινή διάθεση ότι επιθυμεί να μοιάσει σε μία τέτοια...


Υ.Γ.2: Ενδεικτικά, έχουν τιμήσει αυτή την προσπάθεια οι : Gotye, The Blackbox Revelation, The National, Mumford & Sons, Interpol, Elbow, Jamie Lidell, I Blame Coco, Phoenix, Metric

1 σχόλιο:

Ιωάννης Moody Λαζάρου είπε...

"Η τέχνη και η προβολή της δεν θα κρινόταν από την εμπορική της απήχηση αλλά μόνο από την καλλιτεχνική της αξία."

Ό,τι πιο ονειρεμένο. Pure bliss!