'Stream of consciousness'

Όρος δανεισμένος απ' το χώρο της ψυχολογίας, αναφέρεται σε έναν ιδιαίτερο τρόπο λογοτεχνικής καταγραφής, σύμφωνα με τον οποίο, ο συγγραφέας σκιαγραφεί το πορτρέτο ενός χαρακτήρα περιγράφοντας εσωτερικούς μονολόγους και αναλύοντας την πορεία της σκέψης του. Βαρύτητα αποδίδεται όχι τόσο στην πλοκή, όσο στις βαθύτερες νοητικές διεργασίες και προσωπικές παρατηρήσεις.

Άπ΄ τους κυριότερους εκπροσώπους του εν λόγω                  

τρόπου αφήγησης, η Virginia Woolf δεν εξάντλησε 

στο έργο της τη χρήση της μεθόδου αυτής. Όπως 

η ίδια καταγράφει στα ημερολόγιά της, περνούσε 

αρκετό χρόνο 'ακούγοντας τον εαυτό της 

να σκέφτεται' και παρατηρώντας λέξεις και
συναισθήματα που παρήγαγε το μυαλό της, ως 

αντίδραση στα εξωτερικά ερεθίσματα που δεχόταν.

 

Οι αλλεπάλληλες βυθίσεις στην κατάθλιψη,
σε συνδυασμό με την ευθραυστότητα του χαρακτήρα 

της, θα την οδηγήσουν στην αυτοκτονία το Μάρτιο

του 1941, αφήνοντας στο σύζυγό της το παρακάτω σημείωμα.

Την ίδια προσπάθεια να ισορροπήσει στη λεπτή διαχωριστική ανάμεσα στην πραγματικότητα και στις παραισθήσεις, στη ζωή και στο θάνατο, φαίνεται να έκανε μερικά χρόνια μετά η Σύλβια Πλαθ. Ιδιοφυής και αυτοκαταστροφική, στοιχειωμένη απ΄τις αδυναμίες της, και βιώνοντας μια παράλληλη πνιγηρή ζωή, θα δώσει και η ίδια τέλος στη ζωή της εισπνέοντας φυσικό αέριο στις 11 Φεβρουαρίου του 1963. 

Έξι μέρες πριν την αυτοχειρία της έγραφε: "Η γυναίκα έχει τελειοποιηθεί. Το νεκρό κορμί της ντυμένο με το χαμόγελο της εκπλήρωσης. Η ψευδαίσθηση μιας ελληνικής αναγκαιότητας στις μυχές της τηβέννου της. Τα εκτεθειμένα της πόδια φαίνονται να λένε. Ως εδώ φτάσαμε, αρκεί''.