Πως καταφέρνουν άραγε και ο πρώτος χαρακτηρισμός που σου έρχεται στο μυαλό να είναι slow-pop...?
Άραγε δεν θα έπρεπε να αυτοαναιρείται αυτόματα αυτός ο όρος...? Τι είναι αυτό που κρατάει ενωμένα τα δύο αυτά συνθετικά και δεν απομακρύνονται το ένα από το άλλο? Γιατί δεν διαλύεται εξ ων συνετέθη?
Και γιατί αυτοί οι ιερόσυλοι σπάνε το ιερό εμπάργκο και χρησιμοποιούν (τόσο μαεστρικά όμως η αλήθεια είναι...), πιάνο και τσέλο σε μια pop μελωδία?
Παρ' όλα ταύτα, μη διστάσετε να γίνετε μέλη του Gem Club.
Δεν υπάρχει περίπτωση να βαρεθείτε στιγμή. Και όταν θα αρχίσει να εξιστορεί και να μοιράζεται μαζί σας την απλή αλλά συνάμα σχεδόν ονειρική ιστορία του, και κατόπιν θα την απλώνει επάνω στο γρασίδι, τότε δεν θα μπορείτε να τραβήξετε το βλέμμα σας από πάνω του...
Τόσο απλά. Αλλά καθόλου βαρετά!
Προφανώς γιατί και αυτοί, ως θιασώτες της pop κουλτούρας, ενστερνίστηκαν από παλιά το γνωμικό...:
"They were never feeling bored
Cause they were never being boring..."
Bonne nuit, Pretty Visitors...
4 σχόλια:
ΥΓ. «Εκφραστείτε ελέυθερα...». Pretty Visitor, να φανταστώ ότι ο εσφαλμένος τονισμός είναι σκόπιμος;
Προφανώς και ήταν σκόπιμο.
Ήταν ένα "easter egg" το οποίο είχε ως σκοπό να δούμε πόσοι θα το παρατηρούσαν. Και επίσης υποδηλώνει την ελευθερία την οποία σας παρέχουμε στο να εκφραστείτε... ;-)
PS. "There is no such thing as public opinion. There is only published opinion...". Yes, but there is Metron Analysis! ;-)
Ο σχολιασμός του σχολίου που απλά σχολιάζει την πρόθεση να σχολιάσει κάποιος, δεν λέει να σχολάσει, θα ήθελα σχολαστικά να σχολιάσω ;-)
Κατά τα άλλα εύστοχη και επίκαιρη η παρατήρησή σου, την οποία αφού πλέον δημοσιοποίησες, αποτελεί μέρος της κοινής γνώμης, no name visitor...
Pan Metron Analysis
Δημοσίευση σχολίου